-
1 dyskrecj|a
f sgt discretion- zachować dyskrecję to be discreet- być ucieleśnieniem dyskrecji to be the soul of discretion- gdyby tylko udał, przez dyskrecję, że niczego nie widział if only he’d discreetly pretend not to have seen anything- sprawa wymaga dyskrecji the matter requires discretion- czy mogę prosić o dyskrecję w tej sprawie? can I count on your discretion in this matter?, can I ask you to be discreet about this?The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > dyskrecj|a
См. также в других словарях:
dyskrecja — ż I, DCMs. dyskrecjacji, blm 1. «umiejętność milczenia w jakichś sprawach; dochowanie tajemnicy» Sprawa wymaga dyskrecji. Liczyć na czyjąś dyskrecję. 2. «delikatność, oględność, takt; niewdzieranie się do cudzych tajemnic; prostota, umiar»… … Słownik języka polskiego
